Na twee weken zitten de wereldkampioenschappen in Lillehammer (Noorwegen) erop. Maandag zijn we met het team van Noorwegen naar Zweden gereden. Ik met twee – ja: twee! – WK-medailles in mijn zak. Wát een te gek gevoel. Een bronzen medaille van de snowboardcross en zilver van de teamwedstrijd.
Vooraf was ik een beetje terughoudend over wat ik zou kunnen bereiken op de WK. De banked slalom, waar ik het meest zin in had, was lastiger, omdat het een dual banked slalom was. Dat betekent dat je echt vrouw tegen vrouw racet en wie het eerst beneden is, heeft gewonnen. De omstandigheden waren lastig: de zachte sneeuw van de trainingsdagen was opgevroren tot enorm ijzige bochten. De course was kort, dus elk foutje werd keihard afgestraft. En helaas was de Amerikaanse tegen wie ik moest veel sneller. Het positieve is dat ik me elke dag verbeterd heb en ik heb alles gegeven tijdens de wedstrijd, maar ja: het was niet het resultaat dat ik wilde.
Snowboardcross
Ik maakte me best een beetje zorgen over de snowboardcross. Onbewust, maar tijdens de trainingen kon ik dat gelukkig loslaten. Het was een course waarin het vooral op glijden aankwam; mijn specialiteit! Ook in de startsectie moest je je board laten lopen, dus dat was fijn. Ik kwalificeerde me als vijfde, dus moest ik – samen met teamgenootje Lisa Bunschoten en de Canadese Sandrine Hamel – een soort pre-finale rijden. De beste twee gingen door. Lisa was duidelijk de beste, Sandrine en ik bleven dicht bij elkaar en in de laatste bocht wist ik haar in te halen. Door naar de finale!
Finale
In de finale stond ik met Lisa, de Canadese Lisa DeJong en Romy Tschopp (Zwitserland). Ik was enorm zenuwachtig, maar we bleven dicht bij elkaar. En in de voorlaatste bocht haalde ik Romy in en pakte ik het brons. Wat een te gek gevoel, ik was er superblij mee! Het geeft een geweldig gevoel richting de Paralympische Spelen en ik heb voor mezelf laten zien dat ik ook in de snowboardcross mee kan doen met de besten.
Teamwedstrijd
Drie jaar terug was de teamwedstrijd nog een soort ‘oefenonderdeel’; een beetje voor de lol. Nu was het een stuk serieuzer. In de teamwedstrijd worden er twee snowboardcrosses achter elkaar verreden. Ik reed in dit geval de eerste heat, Lisa Bunschoten de tweede. In de finale namen we het op tegen Canada en Zwitserland. We bleven dicht bij elkaar, maar ik maakte een foutje in de laatste bocht en finishte daardoor als derde. Dus Lisa begon met een kleine achterstand aan haar run. De Zwitserse wist ze in te halen, maar Canada was te ver weg. En dus was het zilver voor ons. Heel tof om zo een keer met Lisa te racen. En natuurlijk gaaf om met niet een, maar twee medailles naar huis te gaan!
