‘Pittig, maar te doen’. Dat was de omschrijving van onze coach Frank Germann toen we aan ons trainingskamp in de Alpen gingen beginnen. Na de corona-lockdown echt iets waar ik enorm naar uitkeek: met het hele team op pad. Vijf dagen mountainbiken door de Alpen, van berghut nara berghut. 

Vorig jaar hebben we gemountainbiked in Samoens (ook in Frankrijk) en onze gids daar, Arno de Jong van Alp Adventures, ging ook dit jaar met ons mee. Het was door het coronavirus lang spannend of de trip wel door kon gaan, maar toen we eenmaal groen licht hadden, zijn we ook gegaan.

Na twee maanden op de mountainbike in Nederland te hebben getraind voelde ik dat ik er klaar voor was. Vorig jaar vond ik het ontzettend moeilijk om goed te anticiperen op de trails, maar ik voelde dat ik er dit jaar veel meer klaar voor was.

Goed gevoel
Al op de eerste dag merkte ik dat dat gevoel terecht was. Ik ging sneller, wist welke techniek ik moest gebruiken in de bochten en ik had plezier tijdens de eerste rondjes in het bikepark. Daarna vertrokken we voor een korte rit naar de eerste berghut, met een fenomenaal uitzicht op de Mont Blanc.

Elke berghut waar we sliepen lag trouwens op een prachtige, afgelegen locatie, steeds voelde het weer als een enorme prestatie als we daar aan kwamen. Onderweg veel rotsen, boomwortels, steile afgronden links en rechts … In het begin van de week moest ik af en toe afstappen en lopen, omdat ik teveel van mezelf vroeg. Ik baalde dat ik niet mee kon komen, ging nog beter mijn best doen, maar omdat ik het toch wel spannend vond en daardoor veel ging remmen, ging het alleen maar slechter.

Accepteren
Na een paar dagen ging het al veel beter. Door om me heen te kijken en te accepteren dat het was zoals het was, ging het steeds beter. Ook toen we, door wat materiaalpech ons plan moesten veranderen, dacht ik: in die coronatijd hebben we ons plan al zó vaak aan moeten passen, dan kan dit er ook nog wel bij. Het betekende wel dat we veel verder moesten fietsen dan gepland, maar dat het eten al klaar was toen we in de berghut aankwamen, maakte alles goed.

Door alle coronabeperkingen hadden we de trails in de Alpen bijna voor onszelf en dus was er alle ruimte om ‘ons ding’ te doen. Ik ben ten opzichte van vorig jaar absoluut gegroeid. Ik durfde mijn fiets beter te laten lopen, kon beter anticiperen op de trails en kon beter mijn lijnen kiezen. 

Volgend jaar weer!
Het waren echt vijf prachtige dagen in de Alpen. Een absolute once-in-a-lifetime-ervaring. De uitdagende routes, de prachtige omgeving, met het team op pad … We zijn zeker van plan om volgend jaar weer zo’n trainingskamp te doen!

Share This