Ja, laat ik maar met de deur in huis vallen: de Paralympische Spelen in Beijing waren mijn laatste races als topsporter. Na mijn vorige Spelen, in 2018 in Pyeongchang, had ik besloten: ik wil er nog 4 jaar alles aan doen om mijn allerhoogste niveau te halen. Dat heb ik met ups en downs gedaan. Met teleurstellingen en supermooie prestaties.

Ik heb ook gemerkt: het niveau in het parasnowboarden gaat ontzettend snel omhoog. Iedereen wordt beter, de sport wordt groter, hoger en spectaculairder. Dat is heel goed voor de sport, maar niet voor mij. Ik moet nóg meer doen om erbij te horen en ik heb het gevoel dat ik mijn max wel bereikt heb. Voor mij persoonlijk is het tijd om iets anders te gaan doen. Ik wil gaan coachen, wil op een andere manier een bijdrage gaan leveren aan de groei van de sport.

GEWELDIG AVONTUUR
De afgelopen jaren waren geweldig. World Cups over de hele wereld, drie wereldkampioenschappen en twee Paralympische Spelen. Zoals gezegd: met hoogte- en dieptepunten. Iedereen die betrokken is bij mijn topsportcarrière, wil ik enorm bedanken. Door jullie heb ik mezelf kunnen ontwikkelen, ben ik als mens gegroeid en heb ik een prachtige periode meegemaakt. Ik heb de liefde voor snowboarden gevonden en die liefde wil ik blijven voortzetten. Met al die ervaringen op zak wil ik in de toekomst anderen helpen hun ambities te vinden en dromen te verwezenlijken. Ik wil voor hen het pad uitzetten, zodat ze daarna op eigen kracht kunnen stralen 

OPLEIDINGEN
Op mijn werk bij revalidatiecentrum Basalt ben ik bezig met allerlei bewegingsprojecten en komende winter wil ik de opleidingen snowboardinstructeur niveau 2 en 3 doen. Daarmee kan ik als leraar aan de slag, in de hallen in Nederland of in Oostenrijk. Ook doe ik nu al een opleiding “aangepast sporten” via NOC*NSF, want uiteindelijk wil ik me in de toekomst echt focussen op parasnowboarden. Hoe gaaf zou het zijn als ik dan mee kan helpen in de talentherkenning en -ontwikkeling in de sport die me zoveel heeft gebracht?

(Lees verder onder de foto’s)

VERHAAL VERTELLEN
Ook wil ik mijn verhaal blijven vertellen. Ik mag op plekken spreken, ga met NOC*NSF aan de slag hoe dit verder te professionaliseren via TeamNL@Work. In Den Haag en met de NSkiV, Burton en UP Adaptive Sports ga ik binnenkort al meehelpen om de sport verder te laten groeien. Er gebeurt van alles en dat is mooi om mee te maken.

Ergens ben ik heus bang dat ik de topsport ga missen, zeker als het seizoen in november weer begint. Maar de beslissing voelt goed. Ik heb meer rust in mijn leven en in mijn hoofd, minder pijn aan mijn lijf en minder last van spasmen. Het snowboarden op hoog niveau was, zeker het laatste jaar, net te veel voor me. Het is nu allemaal relaxter, er zit minder druk op. En dat is fijn. Het voelt niet als een einde, maar als een nieuw begin. Ik ben niet weg uit de sport, maar ga het op een andere manier doen.

Het was een geweldig avontuur.

Liefs, Renske ❤️

Share This